Translate-Μετάφραση

Κυριακή 12 Σεπτεμβρίου 2010

                        ΤΥΜΒΟΣ ΣΑΛΑΜΙΝΟΜΑΧΩΝ
          Η ιστορία στο ... βούρκο του κέρδους



http://egialos.blogspot.com/

Οταν οι Ελληνες στην επανάσταση του 1821 πολιορκούσαν τους ταμπουρωμένους στην Ακρόπολη Τούρκους, μόλις πληροφορήθηκαν ότι οι εχθροί τους σκοπεύουν να πάρουν το μολύβι από τις κολόνες για να το κάνουν βόλια, τους έστειλαν εκείνοι τα βόλια για να σωθεί ο Παρθενώνας. Το Δεκέμβρη του 1944, οι Αγγλοι μαζί με τους συνεργάτες των κατακτητών είχαν οχυρωθεί στον Παρθενώνα και κτυπούσαν τον ΕΛΑΣ. Οι ΕΛΑΣίτες δεν έριξαν εκεί ούτε μία σφαίρα για να μην καταστραφεί το μνημείο.
Σήμερα, το ελληνικό κράτος συζητά με εφοπλιστή την τιμή του τύμβου των Σαλαμινομάχων!!!!!!.Οταν κάποιος θελήσει να ανέβει στον τύμβο των Σαλαμινομάχων, με έκπληξη θα δει ότι υπάρχουν πινακίδες που απαγορεύουν την είσοδο στην ιδιοκτησία της ναυπηγικής εταιρίας "ΑΡΚΑΔΙΑ". Μικρή, αλλά σημαντική λεπτομέρεια: Ιδιοκτήτες της εταιρίας είναι οι Αφοί Διαμαντή, στενοί συγγενείς του Αχιλλέα Καραμανλή. Το πώς περιήλθε στην ιδιοκτησία των Αφών Διαμαντή ο τύμβος των Σαλαμινομάχων, σίγουρα είναι ένα ερώτημα, που η απάντησή του θα έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον.


Το χρονικό της ντροπής:



Η περιοχή της Κυνοσούρας στα Αμπελάκια της Σαλαμίνας που βρίσκεται ο Τύμβος είχε εντοπιστεί σαν αρχαιολογικός χώρος από τον περασμένο αιώνα. Χαρακτηρίστηκε δε σαν τέτοιος από το υπουργείο Πολιτισμού το 1965. Εξι χρόνια μετά το 1971, δηλαδή επί χούντας, η εταιρία "ΑΡΚΑΔΙΑ" εμφανίζεται σαν ιδιοκτήτης της βόρειας πλευράς της χερσονήσου. Τον Οκτώβρη του ίδιου χρόνου, το υπουργείο Πολιτισμού, με την 22905/11 απόφασή του, δίνει άδεια "ιδρύσεως μηχανουργείου προχείρου κατασκευής, ώστε να καθίσταται ευχερώς η ανά πάσαν στιγμήν μετατόπισή της υπό του ιδιοκτήτου κλπ.", όπως αναφέρεται στο σχετικό έγγραφο. Η βεβήλωση του χώρου έχει αρχίσει. Συνένοχοι, οι Αφοί Διαμαντή και το χουντικό κράτος.



Το 1974, η όρεξη των βέβηλων έχει ανοίξει. Ζητούν άδεια ίδρυσης ναυπηγείων. Η αίτηση απορρίπτεται μεν, αλλά οι Αφοί Διαμαντή αδιαφορούν. Ποιος, άλλωστε, θα τολμούσε να κινήσει νομικές διαδικασίες σε στενούς συγγενείς του αδελφού του πρωθυπουργού Κ. Καραμανλή; Ετσι, το 1975 προχωρούν σε επέκταση των εγκαταστάσεων, πραγματοποιώντας εκσκαφικές και ισοπεδωτικές εργασίες, καταστρέφοντας το ανατολικό τμήμα του Τύμβου, ανοίγοντας σκάμμα περίπου 15 μέτρων βάθους.

Το 1977 χορηγείται από το υπουργείο Πολιτισμού και τυπικά η άδεια εγκαταστάσεως ναυπηγείου. Παρά το ότι υπήρχε ο όρος ότι θα εξαιρεθεί της εκμεταλλεύσεως και θα παραμείνει ελεύθερος ο χώρος του Τύμβου, η εταιρία χρησιμοποιεί το χώρο για ρίψη απορριμμάτων. Δίπλα στους ανοιχτούς τάφους των Σαλαμινομάχων, συσσωρεύονται εξαρτήματα πλοίων, παλιά μηχανήματα, βάρκες και λαμαρίνες καθώς και φορτία από κάρβουνο.

Μόλις το 1986, κάτω από την πίεση των κατοίκων της περιοχής, το υπουργείο Πολιτισμού αποφασίζει να κηρύξει τη διαδικασία απαλλοτρίωσης 5.531 τετραγωνικών μέτρων του χώρου. Είχε προηγηθεί το 1981 η απόπειρα της εταιρίας να ιδρύσει εκεί και σταθμό διαμετακομίσεως άνθρακα και ανέγερσης εργοστασίου ψυγείου. Το 1991, η Αρχαιολογική Υπηρεσία προτείνει την απαλλοτρίωση όλης της έκτασης του ναυπηγείου. Το 1993 εγκρίνεται τελικά από το υπουργείο η απαλλοτρίωση 24.117 τετραγωνικών μέτρων και κινεί τις διαδικασίες.


Στη διατίμηση ο Τύμβος



Από το σημείο αυτό, αρχίζει νέο επεισόδιο στο χρονικό της ντροπής. Ο Τύμβος μπαίνει σε διαδικασία διατίμησης. Κατ' αρχήν η εταιρία "ΑΡΚΑΔΙΑ" πετυχαίνει ακύρωση της απαλλοτρίωσης, διότι την κίνησε το υπουργείο, ενώ ο χώρος βρίσκεται εντός λιμενικής ζώνης που είναι αρμοδιότητα του ΟΛΠ. Ο ΟΛΠ ξεκινά την απαλλοτρίωση από την αρχή. Η Εφορία ορίζει για τον Τύμβο τιμή μονάδος 7.500 δρχ. που σημαίνει ότι τα 24.117 τετραγωνικά μέτρα αξίζουν περίπου 180 εκατομμύρια. Τίμημα, που ο ΟΛΠ δέχεται να καταβάλει στους ... ιδιοκτήτες του Τύμβου. Οι ίδιοι ζητούν 9,5 δισ. Το δικαστήριο ορίζει τιμή μονάδος 35.000, δηλαδή συνολικό πόσο περίπου 850 εκατομμύρια. Ποσό, που ο ΟΛΠ θεωρεί υπερβολικό. Στις 30 Σεπτέμβρη, οι Αφοί Διαμαντή εφεσιβάλλουν τη δικαστική απόφαση, ζητώντας τον καθορισμό της τιμής μονάδας στις 250.000. "Συμβιβάζονται", δηλαδή, με 6 δισ. Παράλληλα, έχουν προσβάλει την ίδια την απαλλοτρίωση στο Συμβούλιο της Επικρατείας, υποστηρίζοντας ότι ο Τύμβος δεν είναι στην περιοχή αυτή.

Πρόκειται για εξοργιστική και σχιζοφρενική κατάσταση. Κάποιοι ιδιώτες μεγαλοεπιχειρηματίες παρουσιάζονται ξαφνικά σαν ιδιοκτήτες αρχαιολογικού μνημείου ιδιαίτερης ιστορικής σημασίας. Από την... "ιδιοκτησία" αυτή, θέλουν να βγάλουν το μέγιστο δυνατό κέρδος και το κράτος συζητά μαζί τους τις απαιτήσεις τους. Παράλληλα, αμφισβητούν τα αρχαιολογικά ευρήματα, χωρίς να μπαίνουν καν στον κόπο να εξηγήσουν το οξύμωρο, αν πράγματι αληθεύουν οι ισχυρισμοί τους, γιατί ζητούν τέτοια τιμή για τη συγκεκριμένη έκταση. Θα μπορούσε να ήταν θέατρο του παραλόγου. Δυστυχώς όμως, είναι η σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα. Το κράτος στην υπηρεσία των απαιτήσεων του κεφαλαίου, ανεξάρτητα του πόσο παράλογες είναι αυτές.


Αρχαία στο βούρκο

Μπορεί η περίπτωση του χώρου του Τύμβου να είναι η πλέον χαρακτηριστική ασέβειας ιστορικού μνημείου, που δεν είναι απλά ελληνική, αλλά παγκόσμια κληρονομιά. Δεν είναι, όμως, η μοναδική. Ο ίδιος ο χώρος όπου έγινε η μεγαλύτερη ναυμαχία της αρχαιότητας είναι απαράδεκτα υποβαθμισμένος. Στο ιστορικό στενό, ο ΟΛΠ έχει επιτρέψει την εγκατάσταση και άλλων μονάδων καθαρισμού πλοίων, αμμοβολών κλπ. που βαρύνουν το περιβάλλον. Ο επισκέπτης με έκπληξη διαπιστώνει την ύπαρξη μισοβουλιαγμένων φορτηγίδων, πάνω ακριβώς από τις βουλιαγμένες τριήρεις της ναυμαχίας. Στην ακτή, πέραν όλων των άλλων, έχουν αποθηκευτεί τα εκρηκτικά που χρησιμοποιεί ο ΟΛΠ. Τα αποτελέσματα ενός ατυχήματος είναι προφανή. Το ΥΠΕΧΩΔΕ, από τη μεριά του, χαρακτηρίζει όλη την περιοχή του όρμου "Βιομηχανική Ζώνη".

Σε μικρή απόσταση από τον Τύμβο, είναι το λιμάνι της αρχαίας Σαλαμίνας. Ο προβλήτας του λιμανιού είναι σκεπασμένος από ακαθαρσίες των διπλανών επισκευαστικών μονάδων. Η περιοχή του αρχαίου λιμανιού δίνει την εικόνα βούρκου.

Σε πλήρη εγκατάλειψη είναι και τα αρχαιολογικά ευρήματα στην αρχαία πόλη. Ενα μικρό μόνο τμήμα έχει περιφραχτεί και φυλάσσεται από τους ίδιους του κατοίκους. Λίγα μέτρα πιο πάνω, άλλα ευρήματα έχουν αφεθεί στην τύχη τους και οι ανασκαφές έχουν σταματήσει.

Είναι βέβαιο ότι όλα αυτά δεν είναι αποτέλεσμα εγκληματικής έστω αδιαφορίας. Το γιατί συμβαίνουν, το εξηγούν οι παρακάτω στίχοι που ο Κ. Παλαμάς έγραψε στο "Δωδεκάλογο του Γύφτου" ένα αιώνα πριν:
"Οι Αθάνατοι κ' οι Ωραίοι θα βοηθήσετε
των Εθνών τη στράτα,
σαν τ' αστέρι πο 'χει χρόνια,
χρόνια και καιρούς σβηστεί
μα ορφανό το φως του ακόμα περπατάει
μέσ' στ' απέραντα κι αχνοφωτάει
τον ακούραστο νυχτοταξιδευτή".

Στο σκοτάδι που προσπαθεί να επιβάλει η "νέα τάξη πραγμάτων", ένα τέτοιο φως πρέπει να σβήσει. Το θέμα είναι, αν θα το επιτρέψουμε.

Γιάννης ΚΩΣΤΑΚΗΣ

http://www.causes.com/causes/454958?m=9e4cc0c7&recruiter_id=144041841