ΓΡΑΦΕΙΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΤΟΥ ΤΕΕ
.....Και
, τέλος, με την ονομασία Εκομάστερ στην Ακτή Κυνοσούρας της Σαλαμίνας , το οποίο λειτουργεί ως "πλωτός διαχωριστήρας αποβλήτων πλοίων".Στις 14 Ιουλίου 2009 το ΥΠΕΧΩΔΕ ανακοινώνει σειρά προστίμων που εισηγούνται οι επιθεωρητές περιβάλλοντος ύστερα από διαπίστωση παρανομιών. Ανάμεσα στις εταιρείες φιγουράρει η δραστηριότητα της Σαλαμίνας με την επωνυμία της εταιρείας Hellenic Enviromental Center "πλωτή εγκατάσταση υποδοχής και επεξεργασίας πετρελαιοειδών καταλοίπων", η οποία "προβλεπό δεν διέθετε άδεια για τη διαχείριση των επικίνδυνων αποβλήτων στον πλωτό διαχωριστήρα, σύμφωνα με ταμενα στο άρθρο 7 της ΚΥΑ 13588/725/2000"! περιβαλλοντικές ειδήσεις δημοσιεύονται στον Ηλεκτρονικό Ημερήσιο Ελληνικό - Διεθνή Τύπο και κείμενα Διεθνών(ΟΗΕ, ΕΕ, UNEP κλπ), με σκοπό τη διάχυση της πληροφόρησης για θέματα.μένου να ανατρέξετε σε παλαιότερα τεύχη της Περιβαλλοντικής Αποδελτίωσης,:http://portal.tee.gr/portal/page/portal/SCIENTIFIC_WORK/GRAFEIO%20PERIBALLONTOS/enimerwsiΚυνοσουρα: Η πιο μολυσμένη και επιβαρυμένη τοξικά περιοχή της Ελλάδας!
...Από την δεκαετία του 50΄ η περιοχή της Κυνόσουρας, που δεν είχε χαρακτηριστεί τότε ως αρχαιολογικός χώρος, πέρασε εν μια νυκτί στα χέρια του ΟΛΠ με τη συναινετική υπογραφή του τότε κοινοτάρχη Αμπελακίων, ως μόνη αναγκαία προϋπόθεση για τη παραχώρηση αυτού του χώρου, αφού ο ίδιος ο νόμος σκόπιμα παραμέριζε την απόφαση του τότε δημοτικού συμβουλίου.Μετά την σκανδαλώδη αυτή έγκριση, ο ΟΛΠ αρχίζει τη λεηλασία του με ανατινάξεις για τη λήψη αδρανών υλικών, ώστε να επεκταθούν τα κεντρικά λιμάνια του κράτους και γενικότερα να προωθηθεί η κερδοσκοπική ηθική των καιρών.Με το πέρασμα του χρόνου, νομοτελειακά προκλήθηκε μια τεράστια πληγή στη βραχώδη βόρεια πλαγιά του ακρωτηρίου, εκεί όπου σύμφωνα με χάρτες ξένων περιηγητών σημειωνόταν η ύπαρξη ιερού χώρου προς τιμή του Κυχρέα. Τα τελευταία χρόνια, κι ενώ οι εργασίες του νταμαριού έχουν σταματήσει, η λεηλασία άλλαξε μορφή.Ο χώρος του νταμαριού μετατράπηκε σε χώρο απόθεσης απορριμμάτων, είτε από ιδιώτες, είτε από απορριμματοφόρα του Δήμου, ύστερα μάλιστα από την έγκριση της αρμόδιας αρχαιολογικής υπηρεσίας, με την προϋπόθεση τα απορρίμματα αυτά να είναι ήπιας μορφής.
Επιπλέον, δεν πρέπει να ξεχνάμε πως ο ΟΛΠ επί σειρά ετών εκμεταλλεύεται τον θαλάσσιο χώρο για ελλιμενισμό και επισκευή πλοίων, τη γνωστή σε όλους μας ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη Κυνόσουρας.
Μια ζώνη θανάτου, μιας και αρκετές φορές έχουν επισημανθεί ελλείψεις, ακόμη και των πιο στοιχειωδών μέτρων ασφαλείας των ναυτεργατών, τα οποία επιβεβαιώθηκαν με το θανατηφόρο ατύχημα του Οκτώβρη του 2001 στο δεξαμενόπλοιο SAILOR, που κόστισε τη ζωή σε 5 ναυτεργάτες. Από την άλλη, δε μπορεί να αποσιωπηθεί η οικολογική καταστροφή από τη λειτουργία της Ν/Ε Ζώνης η οποία επιβεβαιώθηκε απόλυτα: μετά από έρευνα της Greenpeace, 9 χρόνια πίσω, η Κυνόσουρα αποδείχτηκε η πιο μολυσμένη και επιβαρυμένη τοξικά περιοχή της Ελλάδας.Περισσότερα : periodikobakilos.blogspot
Φώτο: Βάκιλος
Αποκαλυπτική έρευνα της Greenpeace
Έρευνα της Greenpeace στα λιμάνια του Πειραιά και της Θεσσαλονίκης, έδειξε την παρουσία υψηλών συγκεντρώσεων τοξικών ουσιών που χρησιμοποιούνται σε υφαλοχρώματα πλοίων. Οι αναλύσεις της Greenpeace στα δύο λιμάνια για τον εντοπισμό της τοξικής ουσία ΤΒΤ, έδειξαν υπερβάσεις των ορίων που προτείνουν διεθνείς συμβάσεις για την ουσία αυτή έως και κατά 1,8 εκατομμύρια φορές. Υψηλά και πολύ πάνω από τα όρια ήταν και τα επίπεδα ΤΒΤ κοντά σε παραλίες λουομένων στη Σαλαμίνα. Η Greenpeace ζητά την απαγόρευση της χρήσης, σε όλα τα πλοία, υφαλοχρωμάτων που περιέχουν την τοξική ουσία ΤΒΤ, καθώς και τη γενικευμένη απαγόρευση της χρήσης όλων των οργανικών ενώσεων του κασσιτέρου, κατηγορία στην οποία υπάγεται το ΤΒΤ.
Τι έδειξε η έρευνα της Greenpeace
Η Greenpeace πραγματοποίησε δειγματοληψίες στις αρχές Αυγούστου σε ιζήματα του βυθού πέντε περιοχών του Πειραιά και της Θεσσαλονίκης (Κυνοσούρα, Λιμνιώνας/Σελήνια Σαλαμίνας, Ικόνιο Πειραιά, Λιμάνι Θεσσαλονίκης, Παραλία Θεσσαλονίκης δίπλα στο Μέγαρο Μουσικής).
Η επιλογή των περιοχών αυτών έγινε με βάση την πυκνότητα διέλευσης και παρουσίας πλοίων. Πιο συγκεκριμένα, επιλέχθηκε μία περιοχή (Κυνοσούρα) όπου γίνεται αμμοβολή και απομάκρυνση των υφαλοχρωμάτων των πλοίων, δύο περιοχές με υψηλή κυκλοφορία πλοίων (Ικόνιο Πειραιά και Λιμάνι Θεσσαλονίκης) και δύο περιοχές χαμηλής κυκλοφορίας πλοίων (Λιμνιώνας/Σελήνια Σαλαμίνας και θαλάσσια περιοχή Μεγάρου Μουσικής Θεσσαλονίκης). Τα δείγματα στάλθηκαν για ανάλυση στο εξειδικευμένο εργαστήριο GALAB της Γερμανίας. Σε όλες ανεξαιρέτως τις περιοχές παρατηρήθηκαν υψηλές συγκεντρώσεις ΤΒΤ και μάλιστα σαφώς ανώτερες από το σχετικό όριο που έχει προτείνει το 1997 η διεθνής Σύμβαση Όσλο-Παρισιού για την Προστασία του ΒΑ Ατλαντικού (OSPAR) και το οποίο ορίστηκε σε 0,05 μg ΤΒΤ/Kg ιζήματος. Συγκεκριμένα, οι συγκεντρώσεις ΤΒΤ κυμάνθηκαν από 85 έως 89.600 μg ΤΒΤ/Kg.
Οι υψηλότερες συγκεντρώσεις παρατηρήθηκαν, όπως ήταν αναμενόμενο, στην περιοχή της Κυνοσούρας, όπου πραγματοποιούνται αμμοβολές και απόρριψη του ΤΒΤ που περιέχεται στα υφαλοχρώματα απ' ευθείας στη θάλασσα (μια πρακτική που θεωρείται αδιανόητη σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες).
ΤΒΤ: Ένα δηλητήριο στη θάλασσα
Υψηλές συγκεντρώσεις ΤΒΤ έχουν ανιχνευτεί και σε αίμα ανθρώπων που εξετάστηκαν, ενώ εκφράζονται φόβοι ότι το ΤΒΤ και άλλες συγγενείς του ενώσεις μπορούν να επηρεάσουν και το ανθρώπινο ενδοκρινικό σύστημα, όπως συμβαίνει και στους θαλάσσιους οργανισμούς.
Τον Ιούνιο του 2000, η Σουηδική Επιθεώρηση Χημικών Ουσιών (KemI) σε έκθεσή της προς τη σουηδική κυβέρνηση, ανέφερε πως "η έκθεση των ανθρώπων στο σύνολο των οργανικών ενώσεων του κασσιτέρου θα πρέπει να μας ανησυχεί. Είναι αμφίβολο αν τα εκτιμούμενα περιθώρια ασφαλείας είναι επαρκή για να προστατεύσουν τους ανθρώπους από πιθανές δυσμενείς επιπτώσεις στο ανοσοποιητικό τους σύστημα".
Η χωματερή της Σαλαμίνας
Tης Γιωτας Συκκα-Καθημερινή Hμερομηνία δημοσίευσης: 19-11-10
Πριν από λίγο καιρό γιορτάσαμε τα 2.500 χρόνια από τη μάχη του Μαραθώνα. Τη ναυμαχία της Σαλαμίνας, όμως, από τα σημαντικότερα ναυτικά γεγονότα της αρχαιότητας που έγιναν μεταξύ Ελλήνων και Περσών σ’ ένα στενό του Περάματος και της Ψυττάλειας με θεατή τον Ξέρξη, όπως μάθαμε στην Ιστορία, δεν θα τολμήσουμε να τη γιορτάσουμε ποτέ. Αλλωστε και τον Μαραθώνα, αν δεν ήταν τα έργα λόγω των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004 που έγιναν -με τις σχετικές εκπτώσεις- και τώρα η επέτειος αφορμή για να καθαρίσουμε τη βρωμερή από τις παράνομες πινακίδες Λεωφόρο Μαραθώνος, δεν θα τον γιορτάζαμε.
Ομως, στη Σαλαμίνα τίποτα δεν φαίνεται να διορθώνεται. Κυρίως κανείς δεν μπορεί να εγγυηθεί αν μπορεί κάτι να αλλάξει.
Τι νόημα έχει που πέρασε στην τελευταία συνεδρίαση του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου η μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων της εταιρείας «Θ. Μπεκρής και ΣΙΑ ΕΠΕ ΚΕΡΑΥΝΟΣ» για τη λειτουργία ναυπηγείου; Το ΚΑΣ στην ουσία νομιμοποίησε την παράνομη δράση του ναυπηγείου, αφού ουδέποτε η Αρχαιολογική Υπηρεσία είχε εγκρίνει τη λειτουργία του.
«Για να σταματήσει το κακό» είπαν κάποια υπηρεσιακά στελέχη του υπουργείου Πολιτισμού και Τουρισμού. «Να μπει σειρά». Μόνο που τα έχουμε ξανακούσει όλα αυτά με άλλο τρόπο.
Πακέτο ολόκληρο έχει κάνει η αρμόδια εφορεία τις δράσεις και των δύο ναυπηγείων γιατί είναι και η εταιρεία «Αρκαδία». Συστάσεις, μηνύσεις, λάθος χειρισμοί, αμέτρητες αποφάσεις για απαλλοτριώσεις, επανακηρύξεις αυτών προκειμένου να αποκτήσει ο χώρος τον σεβασμό που του οφείλουμε.
Τίποτα δεν έγινε. Ολοι μιλούσαν για ανάδειξη της Σαλαμίνας. Το μόνο σίγουρο είναι πως ο Τύμβος των Σαλαμινομάχων δεινοπαθεί από τα κουφάρια και την έλλειψη συνεργασίας των δημοσίων υπηρεσιών. Μια χωματερή στον βυθό και στην ξηρά. Με ευχές και ελπίδες δεν καθαρίζει. Χρειάζεται τόλμη. Αποφάσεις που θέτουν όρια και κυρίως υλοποιούνται.
Η χωματερή της Σαλαμίνας
Tης Γιωτας Συκκα-Καθημερινή Hμερομηνία δημοσίευσης: 19-11-10
Πριν από λίγο καιρό γιορτάσαμε τα 2.500 χρόνια από τη μάχη του Μαραθώνα. Τη ναυμαχία της Σαλαμίνας, όμως, από τα σημαντικότερα ναυτικά γεγονότα της αρχαιότητας που έγιναν μεταξύ Ελλήνων και Περσών σ’ ένα στενό του Περάματος και της Ψυττάλειας με θεατή τον Ξέρξη, όπως μάθαμε στην Ιστορία, δεν θα τολμήσουμε να τη γιορτάσουμε ποτέ. Αλλωστε και τον Μαραθώνα, αν δεν ήταν τα έργα λόγω των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004 που έγιναν -με τις σχετικές εκπτώσεις- και τώρα η επέτειος αφορμή για να καθαρίσουμε τη βρωμερή από τις παράνομες πινακίδες Λεωφόρο Μαραθώνος, δεν θα τον γιορτάζαμε.Ομως, στη Σαλαμίνα τίποτα δεν φαίνεται να διορθώνεται. Κυρίως κανείς δεν μπορεί να εγγυηθεί αν μπορεί κάτι να αλλάξει.
Τι νόημα έχει που πέρασε στην τελευταία συνεδρίαση του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου η μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων της εταιρείας «Θ. Μπεκρής και ΣΙΑ ΕΠΕ ΚΕΡΑΥΝΟΣ» για τη λειτουργία ναυπηγείου; Το ΚΑΣ στην ουσία νομιμοποίησε την παράνομη δράση του ναυπηγείου, αφού ουδέποτε η Αρχαιολογική Υπηρεσία είχε εγκρίνει τη λειτουργία του.
«Για να σταματήσει το κακό» είπαν κάποια υπηρεσιακά στελέχη του υπουργείου Πολιτισμού και Τουρισμού. «Να μπει σειρά». Μόνο που τα έχουμε ξανακούσει όλα αυτά με άλλο τρόπο.
Πακέτο ολόκληρο έχει κάνει η αρμόδια εφορεία τις δράσεις και των δύο ναυπηγείων γιατί είναι και η εταιρεία «Αρκαδία». Συστάσεις, μηνύσεις, λάθος χειρισμοί, αμέτρητες αποφάσεις για απαλλοτριώσεις, επανακηρύξεις αυτών προκειμένου να αποκτήσει ο χώρος τον σεβασμό που του οφείλουμε.
Τίποτα δεν έγινε. Ολοι μιλούσαν για ανάδειξη της Σαλαμίνας. Το μόνο σίγουρο είναι πως ο Τύμβος των Σαλαμινομάχων δεινοπαθεί από τα κουφάρια και την έλλειψη συνεργασίας των δημοσίων υπηρεσιών. Μια χωματερή στον βυθό και στην ξηρά. Με ευχές και ελπίδες δεν καθαρίζει. Χρειάζεται τόλμη. Αποφάσεις που θέτουν όρια και κυρίως υλοποιούνται.
